با توجه به ساختار زندگی‌های مدرن امروزی و ساخت خانه‌های سبک با وجود انواع دستگاه‌های پرسروصدا و ابزارهای سرگرمی، خانه‌های امروزی پرسروصداتر از همیشه شده است. دوری از سروصداهای محیط اطراف اغلب غیرممکن است به‌ویژه اگر در آپارتمان زندگی می‌کنید. سروصدای همسایگان و یا حتی اعضای خانواده و همین‌طور بالا و پایین رفتن از پله‌ها از طریق دیوارهای خانه شنیده‌شده و می‌تواند بسیار دیوانه کننده باشد.
صدا ارتعاشی است که از طریق ساختار جامد خانه شما عبور می‌کند. با بالا و پایین رفتن از پله‌ها، ارتعاشات از طریق کف، زیر کف، تخته و الوار و دیوار عبور کرده و توسط گوش شما شنیده می‌شود. شاید با گذاشتن فرش روی کف و یا با استفاده از کاشی‌های چوب‌پنبه‌ای روی دیوار بتوانید تا حدودی در جذب صدا موفق شوید اما هنوز قادر به شنیدن آن خواهید بود. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای ضد صدا کردن آپارتمان، اضافه کردن عایق‌هایی چون عایق صوتی برای پنجره است که می‌تواند انتقال صدا را تا حد زیادی کاهش دهد.
مراحل ایزلاسیون و کاهش انتقال صدا
در ابتدا باید منافذ عبور صدا را پیدا کرده، آن ها را عایق بندی و مسدود نمایید. محل هایی مانند فاصله بین قسمت پایین درب ها و کف زمین، کانال های تهویه و ... از این جمله هستند.
برای کاهش میزان انعکاس صدا، سعی کنید کف اطاق با فرش، موکت یا هر نوع پوشش پرزدار دیگر پوشش داده شود. این کار ضمن کاهش میزان انعکاس صدا، با گرفتن انرژی صوت، یک نوع عایق صوتی است که مانع از انتقال آن به طبقات پایین تر نیز می شود.
درصورت امکان در دیوار ها، سقف و کف از عایق صوتی دیوار استفاده نمایید. در صورت عدم دسترسی به عایق صوتی می توان از عایق حرارتی نظیر پشم شیشه استفاده کرد.
اتصال مستقیم دستگاه های صوتی، مانند بلندگو به دیوار، سقف یا زمین کار نادرستی است. این دستگاه ها باید همراه با پایه استفاده شوند و یا با طناب هایی به سقف متصل گردند. درصورتی که اجبارا باید آن ها را در کف قرار دهید، از سه یا چهار لایه پارچه کلفت و پرز دار به عنوان عایق در زیر آن ها استفاده کنید.